 Wysłany: Pią 17:30, 13 Wrz 2013 Temat postu: |
|
| Przede wszystkim upadek Lehman Brothers wywołał wieloaspektowe efekty. Po pierwsze doszło do gwałtownych spadków na rynkach akcji- kolejny kanał zarażania= ceny akcji i ich spadek doprowadził do zmniejszenia konsumpcji. W wyniku którego po ujawnieniu się skali zaangażowania w ryzykowne aktywa doszło do załamania na rynku międzybankowym- kolejny kanał zarażania.
Ostatecznie w wyniku bardzo niskiej płynności na rynku międzybankowym, pojawiły się znaczące i duże problemy z pozyskaniem kredytów. Dodatkowo, spadek wartości CDOs, i w rezultacie niemożność wykorzystania ich jako zabezpieczenia dla transakacji repo, repo 105 doprowadziło do braku płynności i niewypłacalności. |
|
| Wysłany: Śro 16:52, 11 Wrz 2013 Temat postu: |
|
| W nawiązaniu do wspomnianego przez Jankę Too big to fail, czy wiecie, że po raz pierszy OFICJALNIE użyto tego sformułowania w 1984 r. Teoria ta ma więc długą historię, wciąż jest popularna (obecna sytuacja na rynkach, zwłaszcza międzybankowych nie pozwala jej tej popularności utracić) i dorobiła się nawet kilku przekształceń, które również oddają pierwotne znaczenie, jak np.: "too big to manage", " too big to regulate", "too complex to understand", i w końcu "to risky to exist".
Tak silne usieciowienie i połączenia banków, wielokrotnie potwierdzane przez szefów rządzów, dyr. MFW, ekonomistów świadczą o wielokanałowości zarażania się kryzysem. Kanałów mamy łącznie pięć, wydawałoby się, że nie wiele, niestety jednak ich wieloaspektowość (waluty, papiery wartościowe, rynek międzybankowy, instrumenty pochodne, powiązanie handlowe) pozwoliła na to, że sięgnęły one aż do sfery realnej gospodarki rozwijając kryzys i tam. |
|
| Wysłany: Pon 19:17, 17 Cze 2013 Temat postu: |
|
| Chciałabym jeszcze tak dla ogólnej informacji wspomnieć jakie mogą być kanały zarażania.
Więc tak, pierwszym z nich jest innowacje finansowe, czyli wykorzytywane przez banki CDO i CDS. Następny to rynek akcji (spadek cen akcji prowadzi do zmniejszenia konsumpcji) Załamanie na rynku międzybankowym, co z kolei doprowadziło do spadku zaufania. Dostosowanie bilansu banku (chodzi tutaj o to, że straty na jednym banku prpwadzą do wyprzedarzy na innych rynkach swoich aktywów). Rynek walutowy (osłabienie niektórych walut emerging markets, umocnienie walut uważanych za bezpieczne). Mniejszy popyt spowodował zmniejszenie wymiany handlowej (spadek optymizmu konsumentów). Niewypłacalność państw (jej wyrazem jest soveregin risk). |
|
| Wysłany: Nie 16:43, 16 Cze 2013 Temat postu: |
|
Przepraszam jeżeli poruszyłam już omówioną powyżej tematykę  |
|
| Wysłany: Nie 16:40, 16 Cze 2013 Temat postu: |
|
| Rynek międzybankowy odgrywa dużą rolę w transformacji kryzysu. W 2008 roku, gdy doszło do eskalacji kryzysu, zwiększył się LIBOR i LIBID. Impulsy Lehman Brothers wpływały na banki komercyjne i banki centralne. Zabrakło płynności . Wzrost spread (różnica między 3-miesięczną stawką LIBOR i oprocentowaniem obligacji skarbowych). We wrześniu 2008 roku wynosił 3,3 punkty proc., a w 207 – 0,2 punkty proc. Czyli wzrosły 16-krotnie koszy finansowania rynku międzybankowego.
09.2008 doszło do masowego przerzucania środków z banków komercyjnych do banków centralnych, bo banki nie chcieli sobie wzajemnie pożyczać, a rachunek w EBC cechuje się stabilnością. Banki ze sobą konkurują, ale też współpracują. W II fali kryzysu były wycofywane środki z Hiszpanii, Włoch, Francji, Grecji, Portugalii, i transferowano je do banków niemieckich. Banki wycofywały swe środki z krajów zagrażających bankructwem. Podjęto więc próby działań zaradczych w ramach rynku międzybankowego: • Działania FED i Quantitative Easing 1. – Wykup przez FED obligacji od banków komercyjnych I przełożyły sięna wzrost rezerw banków amerykańskich. • Quantitative Easing 2. – ponowienie tej akcji przez FED • Twist – obligacje krótkoterminowe zamieniano na długoterminowe instrumenty finansowe. Programy te trwają do dziś. • EBC podjął działania nazywane LTRO1 (Longterm Refinancial operation 1) LTRO2 – skup obligacji przez EBC. Użyczył pożyczki – 458 bankom komercyjnym. |
|
| Wysłany: Nie 15:21, 16 Cze 2013 Temat postu: |
|
| Próbując również odpowiedzieć na pytanie „jak przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się efektu zarażania”, warto przede wszystkim rozróżnić pojęcie efektu zarażania i transmisji kryzysu. Biorąc pod uwagę kwestię międzynarodową, ciągle poszukuje się odpowiedzi na pytanie: czy istnieje możliwość wpływania danego państwa na kondycję gospodarczą innego kraju? Oczywistym jest fakt, że otwarcie gospodarki może doprowadzić zarówno do pozytywnych jak i negatynych skutków po stronie partnerów inwestycyjnych i handlowych. Takie właśnie przekazywanie sygnałów o kondycji gospodarczej jest określane mianem transmisji. Jak twierdzi Kindleberger, niewiele kryzysów ma czysto krajowy charakter, boomy i załamania wiążą się ze sobą na poziomie międzynarodowym. Wpływ na transmisję impulsów koniunkturalnych ma również wymiana towarów i usług oraz przepływy kapitałowe. Współcześnie coraz trudniej jest wyjaśniać kryzysy finansowe na podstawie tradycyjnych czybników, gdyż są one niewystarczające. Dlatego pojawiło się pojęcie zarażania kryzysami. Odnosi się ono do załamań na rynkach finansowych spowodowanych przenoszeniem negatynych impulsów gospodarczych, a także specyficznego charakteru oddziaływania rynków finansowych na gospodarki poszczególnych krajów. Więc czy istnieje różnica między pojęciami: „transmisja” a „zarażanie”? Można zaobserwować, iż terminy te są stosowane zamiennie, i prowadzą do tych samych skutków. Jednak podstawową różnicą między nimi jest sposób ich przebiegu. Po-pierwsze jest to charakter powiązań, który ułatwia przeniesienie kryzysu, czyli kanały transmisji/zarażania, bądź nośniki sygnałów kryzysowych, z kolei zarażanie jest traktowane w kategoriach rozprzestrzeniania szoków, które ciężko wytłumaczyć stanem gospodarek. Może się odnosić do globalnego rynku finansowego, systemów kursów walutowych itd. Po-drugie, jest to szybkość przenoszenia załamań gospodarczych. Posiadanie nowoczesnych technologii na rynkach finansowych sprawia, że przenoszenie negatywnych impulsów następuje bardzo szybko i gwałtownie, natomiast w przypadku handlu międzynarodowego wymaga to dłuższego czasu. I po-trzecie – jest to wielkość zjawiska (ilość państw dotkniętych kryzysem z powodu przenoszenia sygnałów kryzysowych). W tym przypadku transmisja przebiega stosunkowo wolno, a więc skala nie powinna być bardzo duża. Natomiast w przypadku zarażania, kanałem rozprzestrzemniania może być każdy czynnik, który ma wpływ na działalność gospodarczą. Można więc śmiało stwierdzić, że kanał zarażania jest zjawiskiem bardziej dynamicznym niż transmisja, ponieważ jest on ściśle powiązany z głównymi wskaźnikami makroekonomicznymi, co powoduje, że skala zmienności koniunktury podowowana w ten sposób może być większa w stosunku do przyczyn ją powodujących. | |
| Wysłany: Nie 12:26, 16 Cze 2013 Temat postu: wpływ międzybankowego kanału zarażania na rozprzestrzenianie |
|
| Chciałbym dodać jeszcze o rozprzestrzenianiu się kryzysów. Otóż, rozprzestrzenianie się kryzysów jest kluczowym elementem dla rozpoznania stanu niestabilności finansowej. Następuje ono różnymi kanałami (contagion effect). Rynek międzybankowy stanowi tło rozważań o ryzyku systemowym w kontekście przenoszenia zagrożeń kanałem płynności. Podkreśla się związek pomiędzy płynnością finansową poszczególnych instytucji (funding liquidity) a płynnością rynku (market liquidity) i rolą banku centralnego, jako kredytodawcy ostatniej instancji. Utrata płynności finansowej przez jeden bank nie oznacza, że zdarzenie to nabierze wymiaru systemowego. Ryzyko zarażania przenosi się w sektorze bankowym poprzez kanał płynności, wywierając kolejno wpływ sferę realną na gospodarki, na kilka sposobów:
1) Deponenci, którzy nie są w stanie dokonać rozróżnienia pomiędzy bankami w dobrej i złej kondycji finansowej (asymetria informacji), w razie wystąpienia trudności jednej z instytucji należących do sektora, mogą chcieć uprzedzić przewidywane postępowanie pozostałych wierzycieli i zacząć masowo wycofywać wkłady. 2) Wzajemne ekspozycje kredytowe banków o bardzo krótkim terminie zapadalności (najczęściej jednodniowe) mogą zostać szybko wstrzymane, w razie wystąpienia nieprzewidzianych i niekorzystnych zdarzeń (bezpośredni kanał transmisji). Utrata płynności jednej instytucji, mogąca potencjalnie doprowadzić do jej upadłości, powoduje, że banki, które posiadają wzajemne ekspozycje, również mogą upaść, w wyniku potencjalnego zmniejszenia zasobów płynności całego sektora. 3) Rynek może antycypować występowanie ryzyka bezpośredniego zarażania, pomimo że faktycznie nie ma ono miejsca. W rezultacie, banki nakładają na siebie niskie limity kredytowe i podnoszą koszt pozyskania pieniądza (pośredni kanał transmisji). Nawet, gdyby nie wystąpił run na banki i nie istniałyby wzajemne ekspozycje kredytowe pomiędzy bankami, ryzyko systemowe mogłoby zmaterializować się w wyniku nagłej wyprzedaży aktywów przez kolejne banki, co nie pozostałoby bez wpływu na ceny tych aktywów i dalsze pogorszenie sytuacji finansowej sektora. |
|
| Wysłany: Nie 12:01, 16 Cze 2013 Temat postu: Scharakteryzuj wpływ międzybankowego kanału zarażania na roz |
|
| Na kanał zarażania także składają się innowacje finansowe. Wśród tych innowacji można wyróżnic CDS i CDO. Ryzyko związane z kredytami hipotecznymi w USA poprzez asset backed securties, a w szczególności collateralised debt obligations czyli CDOs zostało przeniesione na inwestorów na całym świecie. Stali się oni więc zakładnikami kredytobiorców w USA. Kiedy okazało się, ze kredyty są zagrożone, i banki mają w swoich portfelach nadmierną ilość toksycznych aktywów zaczęły się pojawiać niepokojące sygnały. Przykładem ich były problemy Bear Stearns. Ale światem wstrząsnał upadek banku inwestycyjnego Lehman Brothers 15 IX 2008 roku. Lehman Brothers był zaangażowany w około 450 tysięcy transankcji na derywatach z około ośmioma tysiącami podmiotów. Wskutek tego ogromnego usieciowienia, upadek Lehman Brothers wywołał wieloaspektowe efekty. Doszło do gwałtownych spadków na rynkach akcji. I to jest kolejny kanał zarażania - rynek akcji. Spadek ich cen prowadzi do zmniejszenia konsumpcji (przy danym rozporządzalnym dochodzie). W wyniku ujawanienia skali zaangażowania w ryzykowne aktywa doszło do załamania na rynku międzybankowym. I to następny kanał zarażania. W wyniku bardzo niskiej płynności na rynki międzybankowym, pojawiły się ogromne problemy z pozyskaniem kredytów. Dodatkowo, spadek wartości CDOs, i w rezultacie niemożność wykorzystania ich jako zabezpieczenia dla transkacji repo doprowadziło do braku płynności i niewypłacalności. | |
| Wysłany: Czw 0:45, 06 Cze 2013 Temat postu: |
|
Acha i jeszcze jedno 
Mówiąc o rozprzestrzenianiu się kryzysu przez rynek międzybankowy należy wspomnieć o modelu emocji(zagrożenie-strach-niepokój-lęk-panika zarażanie). Według mnie ten model miał ogromną rolę w rozprzestrzenianiu się kryzysu, albowiem emocje odgrywają bardzo ważne znaczenie w życiu każdego człowieka. Chociaż mówi się że w świecie biznesu należy wypierać się emocji, jednak w praktyce zrobić to bardzo ciężko 
Więc, powstało zagrożenie(czyli m.in. upadek LM), wywołało to strach i niepokój na rynku międzybankowym, gdyż upadek dużego banku, jakim był LB nie mógł nie pozostać zauważony. Biorąc pod uwagę to, że LB posiadał dużo oddziałów w różnych państwach niepokój szybko rozsiał się po całym świecie (szczególnie głośno było w mediach, co zwiększało skalę rozprzestrzeniania się informacji).Każdy bank zaczął obawiać się o własną przyszłość(lęk) i aby zabezpieczyć się przed ewentualnym zagrożeniem zaprzestał prowadzić działalność kredytową. Wywołało to panikę na rynku i doprowadziło do efektu stadnego i nieracjonalnych zachowań. Co z kolei skutkowało zarażanie nie tylko całego rynku międzybankowego a i innych sektorów. No jakoś tak  |
|
| Wysłany: Czw 0:30, 06 Cze 2013 Temat postu: |
|
| Olesia wspomniała o działaniach zaradczych, które podejmowały państwa w celu zwiększenia płynności.
Ja z kolei ucząc się do egzaminu znalazłam bardzo fajny film opowiadający własnie o procesie naprawienia sytuacji na rynku międzybankowym . Jest on nakręcony przez HBO, tytuł Too Big To Fail. O filmie możecie więcej przeczytać na http://www.filmweb.pl/film/Zbyt+wielcy,+by+upa%C5%9B%C4%87-2011-604642 Naprawdę polecam, jest ciekawy i fajnie się go ogląda
Również polecam film Overdose: następny kryzys finansowy. Film ten również opowiada o działalności władz USA mających na celu zwalczanie kryzysu oraz przewiduje możliwości powstania kolejnej bańki spekulacyjnej. Jej pęknięcie doprowadzi do jeszcze większego kryzysu. Kto wie czy to się sprawdzi czy nie |
|
| Wysłany: Wto 18:59, 04 Cze 2013 Temat postu: |
|
| Przykład dotyczący ograniczenia działalności kredytowej przez brytyjskie banki na rynku międzybankowym dotyczył takich banków, jak: UK's Big Four of HSBC, Lloyds, RBS and Barclays.
Źródło: http://www.thisismoney.co.uk/money/news/article-2063178/New-EU-credit-crunch-threat-UK-banks-slash-loans-lenders-indebted-eurozone-nations.html |
|
| Wysłany: Wto 18:50, 04 Cze 2013 Temat postu: |
|
| Jeżeli chodzi o spadek zaufania na rynku międzynarodowym w wyniku kryzysu finansowego, co z kolei doprowadziło do wycofywania się przez banki z działalności kredytowej na tym rynku, to w tym przypadku można jako przykład podac cztery największe banki Wielkiej Brytanii, które w ciągu trzech mieśięcy zmniejszyły swoje udziały w dizałalności kredytowej na rynku międzybankowym o 25% (dotyczyło to w pierwszej kolejności banków Grecji i Hiszpanii). Banki brytyjskie bały się udzielać kredytów, gdyż nie wiedzieli ile aktywów toksycznych posiadają banki państw strefy euro, zagrożonych niewypłacalnością. Bały się w związku z tym zarażenia.
Doprowadziło to ostatecznie do spadku płynności na rynku międzybankowym. Ponadto obecnie przekłada się to na sferę gospodarki realnej, o czym świadczy fakt, że drastycznie spadły kredyty udzielane przedsiębiorstwom (najwięcej uczerpiały zwłaszcza przedsiębiorstwa małe średnie). Wzrosły koszty pozyskania funduszy. Cała ta sytuacji doprowadziła do upadku niektórych przesiębiorstw. Jednak nie należy zapominąć, że cały czas podejmowane są próby poprawy płynności na rynku międzybankowym oraz wzrostu zaufania między bankami - np. LTRO, czyli Long-Term Refinansing Operation. LTRO - długoterminowe operacje refinansowania z terminem zapadalności trzy, sześć, 12 i 36 miesięcy. *LTRO 1 - grudzień 2011 r. - pierwsze LTRO z 36-miesięcznym terminem zapadalności. Niskooprocentowane pożyczki (1%) dla banków europejskich. Pożyczki wynosiły 489 mld euro dla 523 banków. Najwięcej otrzymali: Grecja, Irlandia, Włochy, Hiszpania. *LTRO 2 - luty 2012 r. - drugie LTRO z 36-miesięcznym terminem zapadalności. Udzielenie bankom strefy euro (800) niskooprocentowanych pożyczek (1%) w wysokości 529 mld euro. Źródła: http://finanse.wp.pl/kat,7071,title,356-instytucji-finansowych-splaci-pozyczki-LTRO-warte-611-mld-euro-EBC,wid,15356778,wiadomosc.html?ticaid=110b5a http://www.sobieski.org.pl/komentarz-114/ |
|
| Wysłany: Pon 10:16, 03 Cze 2013 Temat postu: |
|
Jeśli mówić o o płynności rynku oraz wpływu na aktywa banku to można wyjaśnić, że płynność rynku międzybankowego oraz oczekiwania banków co do kształtowania się bazowych stóp procentowych wpływają na decyzje w zakresie kształtowania portfeli aktywów. Zarządzanie płynnością finansową banków znajduje w dalszej kolejności odbicie w poziomie ich rentowności. Utrzymywanie wysokiego udziału płynnych rezerw w strukturze aktywów wiąże się z ograniczeniem rozmiarów inwestycji długoterminowych, przynoszących wyższy dochód. Tym samym, ograniczeniu ulega aktywność gospodarcza podmiotów sfery realnej finansujących się kredytem. Wynika stąd duże znaczenie sprawnie funkcjonującego rynku międzybankowego, umożliwiającego ocenę ex ante możliwości pozyskania krótkoterminowego refinansowania i efektywną alokację kapitału bankowego, jak też, pośrednio, efektywną alokację kapitału w gospodarce.  |
|
| Wysłany: Wto 20:02, 28 Maj 2013 Temat postu: |
|
| Omawiając tu wpływ międzybankowego kanału zarażania na rozprzestrzenianie się kryzysu, warto również wspomnieć o tym, jaki kryzys przeniknął przez sektor międzybankowy do Polski.
Ogółna sytuacja sektora bankowego w Polsce w porównaniu z innymi rynkami znajdowała się na wystarczająco wysokim poziomie rozwoju. Jedną z głównych przyczyn takiego stanu rzeczy był fakt, że polskie banki nie posiadały toksycznych papierów wartościowych. Niemniej jednak brak zaufania oraz powiązanie w pewnym stopniu polskiej gospodarki z gospodarką państw strefy euro przyczyniło się do pojawienia się kryzysu w Polsce. Bardzo dobrze ten cały proces opisują A. Kliber i P. Płuciennik - http://www.aunc.ekonomia.umk.pl/Pliki/2012/05_KliberPluciennik.pdf. |
|
| Wysłany: Nie 13:37, 26 Maj 2013 Temat postu: |
|
| Kryzys Finansowy z 2008 wskazał zagrożenie płynące ze słabego zarządzania w systemie międzybankowym oraz wskazał szkody od tego zarządzania dla gospodarki odzielnych państw i gospodarki światowej. Wyrażnym tego przykładem mogą posłuzyć takie państwa jak Grecja, Hiszpania, Irlandii. Tak jak powiedzili koledzy i kolezanki zmniejszyło sie zaufanie między bankami to w znacznym stopniu przyczyniło się do spekulacji walutowych głownie polegających na lokowaniu pieniędzy w waluty uważane za mocne (Funt, UK. Frank, Szwajcarski). co w swojej kolejności przyczyniło się do spadku zaufania do słabszysh walut takich jak Hrywnia Ukraińska lub Polski Złoty i zbogaceniu ludzi spekulującyh mocnymi walutami. Zmniejszenie zaufania do pięniędzy (waluty) spowodowała zmniejszeniem obrotów handlowych między państwami (niepełność w jutrzejszym dniu przyczyniła się do zmniejszenia wydatków) co przyczyniło się do upadku wielu przedsiębiortw jak krajowych tak i międzynarodowych. to poskutkowało do tego że państwa zaczeli ratować przedsiębiorstwa co jescze bardziej obciązyło płatników podatków. Którzy i tak były już zadłuzone czyli powstało blędzne koło (zadłuzone gospodarstwa domowe przyczyniły się do przeniesienia części zadłuzenia do banków te w swojej kolejności do zadłuzenia przedziębiorstw które przyniosły swoje zadłuzenie na budżet państwa -który poprez zwiększenia podatków i zmniejszenia swiadczeń socjalnych jescze bardziej zadłuza gospodarstwqa domowe "zwykłych płatników podatków"). Te blędne koło pokazało do czego to może doprowadzieć gospodarkę pańswową i jak to moe podważyć silę państwa wyrażie to widać na 3 wyżej wspomnianych państwach Włochach Irlandii i Grecji w której to osiągneło największą skalę to państwo faktycznie zbanktótowało a w zwiążku z tym że przynalezy do UE i strefy Euro pociągneło to nieprzyjemne konsekwencje dla ostatniej. |
|